Terapia schemtau składa się z 18 schematów, 2 stylów radzenia sobie i z różnych trybów.
Schemat jak skojarzenie wskazuje, to taki nieadaptacyjny wzorzec postępowania wywodzący się ze wczesnego dzieciństwa.
Np. jeśli w dzieciństwie wykształciliśmy przekonanie, że jesteśmy nie kompetentni, że zawiedliśmy i zawiedziemy w przyszłości, jesteśmy głupi, nieporadni, pozbawieni talentów być może wykształciliśmy schemat PORAŻKI. Bardzo nieprzyjemnie jest odczuwać takie przekonanie na własny temat, więc człowiek uczy się tego nie czuć. Można nie czuć tego na dwa sposoby, zależnie od stylów radzenia sobie.
Schemat jak skojarzenie wskazuje, to taki nieadaptacyjny wzorzec postępowania wywodzący się ze wczesnego dzieciństwa.
Np. jeśli w dzieciństwie wykształciliśmy przekonanie, że jesteśmy nie kompetentni, że zawiedliśmy i zawiedziemy w przyszłości, jesteśmy głupi, nieporadni, pozbawieni talentów być może wykształciliśmy schemat PORAŻKI. Bardzo nieprzyjemnie jest odczuwać takie przekonanie na własny temat, więc człowiek uczy się tego nie czuć. Można nie czuć tego na dwa sposoby, zależnie od stylów radzenia sobie.
Można WALCZYĆ (nadmiernie kompensować) ze schematem, czyli ciągle się doszkalać, uczyć, czytać aby nie czuć się nieporadnym, głupim.
Można UNIKAĆ konfrontowania się nie podejmując wyzwań, unikać sytuacji w których moglibyśmy poczuć się nie kompetentni.
Na krótką chwilę to działa, ale później wpadamy w błędne koło. Musimy więcej czytać by nie czuć się głupimi, czytamy więcej bo jesteśmy głupi (inni przecież to wiedzą). Unikamy pewnych sytuacji bo sobie z nimi nie poradzimy, nie radzimy sobie z nimi bo ich unikamy i nigdy się tego nie nauczymy (nie sprawdzamy czy sobie byśmy z nimi poradzili).
W terapii schematu odkrywamy te schematy i staramy się je zmodyfikować i zmienić na bardziej funkcjonalne.
Można UNIKAĆ konfrontowania się nie podejmując wyzwań, unikać sytuacji w których moglibyśmy poczuć się nie kompetentni.
Na krótką chwilę to działa, ale później wpadamy w błędne koło. Musimy więcej czytać by nie czuć się głupimi, czytamy więcej bo jesteśmy głupi (inni przecież to wiedzą). Unikamy pewnych sytuacji bo sobie z nimi nie poradzimy, nie radzimy sobie z nimi bo ich unikamy i nigdy się tego nie nauczymy (nie sprawdzamy czy sobie byśmy z nimi poradzili).
W terapii schematu odkrywamy te schematy i staramy się je zmodyfikować i zmienić na bardziej funkcjonalne.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz