Uraz w dzieciństwie – nerwica w życiu dorosłym
Nieodreagowany uraz w dzieciństwie to sytuacja traumatyczna, która może powodować pojawienie się nerwicy w życiu dorosłym człowieka. Coś, co wydarzyło się wiele lat temu, może ujawnić się w sposób nieoczekiwany i zaskakujący. Dlaczego i w jakich sytuacjach tak się dzieje?
Czym jest nieodreagowany uraz?
Kolejnym z obszarów mogących odpowiadać za powstawanie zaburzeń nerwicowych jest, nazwany skrótowo, nieodreagowany uraz. Pisząc skrótowo to sytuacja traumatyczna, mająca swoje miejsce bardzo często w dzieciństwie.Przykłady najczęstszych urazów
Do najczęstszych urazów należą:1) Doznawanie lub bycie świadkiem przemocy w rodzinie (w tym także nadużycia seksualne).
Anna
była regularnie bita przez ojca przez całe swoje dzieciństwo. Niewiele
pamięta z tego okresu. Najwyraźniej wspomina chowanie się pod łóżko na
dźwięk energicznie otwieranych drzwi do domu oraz świadomość, że nie ma
ucieczki i nie ma nadziei. Dziś Anna jest już dorosłą kobietą. Ma męża i
dwójkę dzieci. Zjawia się na terapii z objawami nawracających ataków
paniki, pojawiających się zwłaszcza w nocy. Towarzyszy jej stałe
poczucie zagrożenia i ogólne niezadowolenie ze swojego życia. Chciałaby
zrozumieć swoje dolegliwości i pomóc sobie w ich przezwyciężeniu.
2) Długotrwała choroba i odosobnione przebywanie w szpitalu, czyli tzw. izolacja szpitalna.
Mariusz
zjawia się na terapii grupowej po tym, jak jego lekarz rodzinny
skierował go do psychiatry. Pacjent cierpi na szereg dolegliwości
somatycznych: stały ból głowy, napady bicia serca, trudności z
oddychaniem, poczucie drżenia rąk i nóg oraz bóle stawowe. Towarzyszy mu
stały lęk przed poważną chorobą. Badania lekarskie nie stwierdziły
organicznych podstaw zgłaszanych przez niego objawów. W rozmowie z
psychologiem Mariusz bardzo obszernie opowiada o swoim wczesnym
dzieciństwie, kiedy z powodu przewlekłych infekcji wirusowych spędzał w
szpitalu więcej czasu, niż przebywał w domu. Pamięta swoje trudności w
powrotach do przedszkola i tęsknotę za rodziną.
3) Utrata rodzica.
Monika
od półtora roku ma problemy z wychodzeniem z domu. Wyjścia na ulicę
bardzo często kończą się silnym atakiem paniki i powrotem. Na terapię
przywozi Monikę jej chłopak zaniepokojony jej stanem. W rozmowie z
psychologiem, Monika głównie płacze. Wraca wspomnieniami do ciężkiego
przeżycia z dzieciństwa, kiedy w wieku 9 lat w wypadku zginęła jej matka. Ojciec rok później ponownie się ożenił. Monika nie wybaczyła mu tego po dziś dzień.
4) Nadużycia emocjonalne.
Gdy
Adam miał 10 lat, jego matkę opuścił ojciec wiążąc się z inną kobietą.
Przez cały wiek dorastania wychowywał się w duchu oskarżeń i krzywdy. Od
swojej matki słyszał często: „tata cię nigdy nie chciał i przez ciebie
od nas odszedł”, „jak będziesz duży, to zbudujesz mi dom, żeby
wynagrodzić krzywdy doznane od tatusia”. Dziś cierpi na silną fobię
społeczną.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz