Przyczyny uzależnienia od miłości

Przyczyny uzależnienia od „miłości”

Gdybym jednym zdaniem miał odpowiedzieć na pytanie jakie są przyczyny tego uzależnienia, powiedziałbym, że jest to głód miłości i próba ucieczki od spotkania z nim.
Głód miłości wynika z niezaspokojenia potrzeb emocjonalnych w dzieciństwie. Obsesyjne pragnienie zdobycia miłości mężczyzny lub paniczny lęk przed nią, wynikają właśnie z tego pierwotnego głodu – są jego skutkami, które odbijają się na dorosłym życiu. Kobiety często opisują ten głód jako pustkę, jako czarną dziurę na wysokości klatki piersiowej, którą próbują zapełnić, ale ona zdaje się nie mieć dna. Ucieczka w uzależnienie jest właśnie taką próbą zabicia pustki, złagodzenia bólu, uniknięcia cierpienia. Kiedy kobieta zajmuje się swoim czynnikiem uzależniającym (np. związkiem czy swoimi fantazjami na jego temat), nie musi zajmować się sobą i swoim bólem, którego często jest tak dużo, że ucieczka wydaje się jedynym lekarstwem. Oczywiście odbywa się to na poziomie nieświadomym – wiele kobiet wypiera z pamięci swoje dysfunkcyjne dzieciństwo. Nie pamiętają lub nie widzą związku pomiędzy tym, że w ich dzieciństwie zabrakło bezwarunkowej miłości rodziców, a tym, że teraz próbują ten deficyt uzupełnić sobie w relacjach z mężczyznami. Brak zaspokojenia emocjonalnych potrzeb w rodzinie dysfunkcyjnej może mieć wiele przejawów. Na pewno ma ono miejsce, gdy w domu występuje:

• uzależnienie jednego lub obojga rodziców (od alkoholu, leków, seksu, pracy itd.)
• długie okresy „cichych dni” między rodzicami
• przemoc fizyczna (bicie, ale też klapsy, szczypanie, policzkowanie)
• wykorzystanie seksualne (nie tylko fizyczne)
• napięcia i awantury pomiędzy rodzicami
• wyzwiska, dokuczanie, złośliwości
• obarczanie dziecka odpowiedzialnością i obowiązkami dorosłych
• opuszczenie fizyczne lub emocjonalne dziecka przez jednego lub obojga rodziców
• brak zgody na przeżywanie określonego rodzaju emocji (złości – najczęściej w przypadku „grzecznych dziewczynek”, smutku – często u chłopców „którzy przecież nie płaczą”)
• pozbawienie czułego i bezpiecznego dotyku

Powyższa lista nie jest oczywiście zamknięta. Przykłady zaniedbań w dzieciństwie można by niestety mnożyć. Wszystkie sprowadzają się tak naprawdę do opuszczenia emocjonalnego i nie przekazania dziecku poczucia, że jest ważne i kochane takim, jakie jest. Nie dostawszy tego w najwcześniejszym okresie swojego życia, dorosły człowiek próbując złagodzić ból z tym związany, ucieka w uzależnienie. Początkowo nałóg przynosi pewne korzyści w tym względzie. Pomaga w regulowaniu emocji poprzez odcięcie się od tych trudnych, a wprowadzenie w chwilowy stan szczęścia i spełnienia. Niestety w miarę jak uzależnienie rozwija się, straty znacznie przekraczają zyski.
Przyczyn uzależnienia należy szukać również w predyspozycjach genetycznych (które prowadzą do zachwiania równowagi neurochemicznej – temat jest złożony, zainteresowanych odsyłam do literatury branżowej) oraz w czynnikach kulturowych. Wiele z nich powoduje wzrost uzależnień i jednocześnie blokuje w ludziach ich świadomość. Kultura konsumpcyjna, w której żyjemy, szuka rozrywek, preferuje łatwe rozwiązania, dąży do przyjemności, a nie do nadawania znaczenia życiu. Wysoki poziom stresu i rozpad więzi społecznych prowadzą zaś do izolacji. I tak w poszukiwaniu lekarstwa na samotność, stres czy brak pewności siebie, kobiety (na tej stronie zwracam się do kobiet, ale nie zapominajmy, że problem ten również dotyczy mężczyzn) sięgają po coś, co przyniesie im ulgę. Może to być alkohol, narkotyki czy kolejny mężczyzna. Mechanizm jest ten sam. Początkowo przynosi ukojenie, a z czasem zamienia się w uzależnienie i zaczyna rządzić ich życiem.